Au pälit la fatä frunzele...
Seva vietii li s-a consumat
Smerite, la pämant vor cade
Blande, si cu chipul lor schimbat

Tac, ca si fosilele uscate...
Uitand de ele cä au existat
Un vis le poartä amintirea-n vanturi
Cum pline de viatä, au lucrat

Dar si-au träit menirea avutä...
Sä dea din floare, fructului viatä
Si multumite de marea lor favoare
Pot sä priveascä moartea-n fatä

Pälesc si astäzi frunzele...
Si noi, la fel ca ele ne schimbäm
Iar in menirea similar avutä
Cu acceptare, vrem sä le urmäm...

ADRIAN LUCESCU